Prevodi za „bakalaureat“ v slovarju poljsko » nemški

bakalaureat <rod. ‑u, mn. ‑y> [bakalawreat] SAM. m. spol UNIV.

bakalaureat

Bakkalaureat sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Uzyskał bakalaureat w 1963 i licencjat w 1966, zaś w 1968 stopień naukowy doktora w zakresie sanskrytu i indoeuropejskiego językoznawstwa porównawczego.

pl.wikipedia.org

W 1755 uzyskał bakalaureat i podjął pracę jako nauczyciel w szkole.

pl.wikipedia.org

Bakalaureat otrzymał w 1880, a magisterium w 1889.

pl.wikipedia.org

Najpierw studiował na wydziale sztuk wyzwolonych, gdzie w 1620 otrzymał bakalaureat.

pl.wikipedia.org

Uzyskała bakalaureat magna cum laude i zdobyła znajomość kilku języków.

pl.wikipedia.org

Stąd też polskie terminy bakałarz, bakalaureat czy laureat.

pl.wikipedia.org

W 1365 zaczął studia na uniwersytecie praskim na wydziale sztuk wyzwolonych, gdzie w 1367 zdobył bakalaureat, a w 1369 magisterium sztuk.

pl.wikipedia.org