Prevodi za „oswidczam“ v slovarju poljsko » nemški

doświadczać <‑cza; dov. obl. doświadczyć> [doɕfjattʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. doświadczać (doznać):

doświadczać czegoś (głodu, uczucia)

etw empfinden

doświadczać czegoś (przykrości)

etw erfahren

doświadczać biedy

Armut erfahren

doświadczyć czegoś na własnej skórze

etw am eigenen Leibe erfahren

2. doświadczać (poddać próbie):

doświadczać kogoś

jdn prüfen [o. auf die Probe stellen]

los go ciężko doświadczył

das Schicksal sr. spol hat ihn hart getroffen

życie ciężko go doświadczyło

das Leben sr. spol hat ihn schwer [o. hart] geprüft

życie ciężko go doświadczyło

er hat in seinem Leben viel leiden müssen

I . poświadczać <‑cza; dov. obl. poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] GLAG. preh. glag.

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort m. spol ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; dov. obl. poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] GLAG. nepreh. glag.

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

oświadczyć [oɕfjattʃɨtɕ]

oświadczyć dov. obl. od oświadczać

glej tudi oświadczać

I . oświadczać <‑cza; dov. obl. oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] GLAG. preh. glag. (zakomunikować)

oświadczać

erklären

II . oświadczać <‑cza; dov. obl. oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] GLAG. povr. glag. (proponować małżeństwo)

oświadczać się komuś

jdm einen Heiratsantrag machen

oświadczać się komuś

um jds Hand anhalten

I . oświecać <‑ca; dov. obl. oświecić> [oɕfjetsatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. oświecać (uświadamiać komuś):

oświecać

aufklären

oświeciła mnie, jak powinienem postąpić

sie klärte mich darüber auf, wie ich vorzugehen hatte

nagle mnie oświeciło

da kam mir die Erleuchtung ž. spol

nagle mnie oświeciło

da hatte ich eine Eingebung [o. einen Geistesblitz]

nagle mnie oświeciło

auf einmal war es mir sonnenklar

2. oświecać REL.:

oświecać

erleuchten fig. ur. jez.

oświeć nas, Panie

erleuchte uns, Herr m. spol

3. oświecać (nauczać):

oświecać

aufklären

oświecać

bilden

4. oświecać przest:

oświecać

erleuchten

oświecać

erhellen

II . oświecać <‑ca; dov. obl. oświecić> [oɕfjetsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oświecać ur. jez. (kształcic się):

oświecać

sich tož. bilden

2. oświecać przest (być otaczanym światłem):

oświecać

erleuchtet werden

oświadczyny [oɕfjattʃɨnɨ] SAM.

oświadczyny mn. < rod. mn. ‑yn>:

oświadczyny

Heiratsantrag m. spol

przyjąć oświadczyny

einen Heiratsantrag annehmen

doświadczalny [doɕfjattʃalnɨ] PRID.

1. doświadczalny (przeznaczony do doświadczeń):

doświadczalny stacja

Versuchs-

pilot doświadczalny

Testpilot m. spol

królik doświadczalny

Versuchskaninchen sr. spol

2. doświadczalny (empiryczny):

doświadczalny

empirisch ur. jez.

oświadczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [oɕfjattʃeɲe] SAM. sr. spol

oświadczenie

Erklärung ž. spol

oświadczenie końcowe PRAVO

Abschlusserklärung ž. spol

oświadczenie o odstąpieniu PRAVO

Rücktrittserklärung ž. spol

oświadczenie powszechnie obowiązujące PRAVO

Allgemeinverbindlichkeitserklärung ž. spol

oświadczenie przeciwne PRAVO

Gegenerklärung ž. spol

złożyć oświadczenie

eine Erklärung abgeben

doświadczalnie [doɕfjattʃalɲe] PRISL.

doświadczalnie

empirisch ur. jez.

doświadczalnie

experimentell

oswabadzać [osfabadzatɕ]

oswabadzać → oswobadzać

glej tudi oswobadzać

I . oswobadzać <‑dza; dov. obl. oswobodzić> [osfobadzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oswobadzać (wyzwalać):

oswobadzać

befreien

oswobadzać

freilassen

2. oswobadzać (uwalniać od obowiązku):

oswobadzać kogoś od czegoś

jdn von etw befreien

II . oswobadzać <‑dza; dov. obl. oswobodzić> [osfobadzatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oswobadzać (wyzwalać się):

oswobadzać się z niewoli

sich tož. von der Knechtschaft befreien ur. jez.

2. oswobadzać (uwalniać się):

oswobadzać się od czegoś

sich tož. von etw befreien

oswobadzać się od czegoś

etw loswerden

oswobadzać się od przesądów

Vorurteile ablegen

3. oswobadzać (odzyskiwać swobodę ruchów):

oswobadzać się z pęt

sich tož. von den Fesseln befreien

oswobadzać się z pęt

die Fesseln abwerfen

I . oswobadzać <‑dza; dov. obl. oswobodzić> [osfobadzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oswobadzać (wyzwalać):

oswobadzać

befreien

oswobadzać

freilassen

2. oswobadzać (uwalniać od obowiązku):

oswobadzać kogoś od czegoś

jdn von etw befreien

II . oswobadzać <‑dza; dov. obl. oswobodzić> [osfobadzatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oswobadzać (wyzwalać się):

oswobadzać się z niewoli

sich tož. von der Knechtschaft befreien ur. jez.

2. oswobadzać (uwalniać się):

oswobadzać się od czegoś

sich tož. von etw befreien

oswobadzać się od czegoś

etw loswerden

oswobadzać się od przesądów

Vorurteile ablegen

3. oswobadzać (odzyskiwać swobodę ruchów):

oswobadzać się z pęt

sich tož. von den Fesseln befreien

oswobadzać się z pęt

die Fesseln abwerfen

oświadczać GLAG.

Geslo uporabnika

zgodnie oświadczać preh. glag.

einvernehmlich erklären