sustanciar [sustaṇˈθjar], substanciar [suβstaṇˈθjar] GLAG. preh. glag.
1. sustanciar (resumir):
3. sustanciar FILOZ.:
sustancia [susˈtaṇθja], substancia [suβsˈtaṇθja] SAM. ž. spol
1. sustancia (materia):
2. sustancia (esencia):
4. sustancia (juicio):
6. sustancia lat. amer. GASTR.:
| yo | sustancio |
|---|---|
| tú | sustancias |
| él/ella/usted | sustancia |
| nosotros/nosotras | sustanciamos |
| vosotros/vosotras | sustanciáis |
| ellos/ellas/ustedes | sustancian |
| yo | sustanciaba |
|---|---|
| tú | sustanciabas |
| él/ella/usted | sustanciaba |
| nosotros/nosotras | sustanciábamos |
| vosotros/vosotras | sustanciabais |
| ellos/ellas/ustedes | sustanciaban |
| yo | sustancié |
|---|---|
| tú | sustanciaste |
| él/ella/usted | sustanció |
| nosotros/nosotras | sustanciamos |
| vosotros/vosotras | sustanciasteis |
| ellos/ellas/ustedes | sustanciaron |
| yo | sustanciaré |
|---|---|
| tú | sustanciarás |
| él/ella/usted | sustanciará |
| nosotros/nosotras | sustanciaremos |
| vosotros/vosotras | sustanciaréis |
| ellos/ellas/ustedes | sustanciarán |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.