I. concilier [kɔ͂silje] GLAG. preh. glag.
1. concilier (harmoniser):
- concilier
-
2. concilier (faire gagner):
3. concilier PRAVO:
| je | concilie |
|---|---|
| tu | concilies |
| il/elle/on | concilie |
| nous | concilions |
| vous | conciliez |
| ils/elles | concilient |
| je | conciliais |
|---|---|
| tu | conciliais |
| il/elle/on | conciliait |
| nous | conciliions |
| vous | conciliiez |
| ils/elles | conciliaient |
| je | conciliai |
|---|---|
| tu | concilias |
| il/elle/on | concilia |
| nous | conciliâmes |
| vous | conciliâtes |
| ils/elles | concilièrent |
| je | concilierai |
|---|---|
| tu | concilieras |
| il/elle/on | conciliera |
| nous | concilierons |
| vous | concilierez |
| ils/elles | concilieront |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.