cōnstitūtus <a, um>
P. Adj. zu constituo
cōn-stituō <stituere, stituī, stitūtum> (statuo)
1.
2.
-
- festsetzen, -legen, bestimmen, verabreden, vereinbaren [diem concilio; tempus agendae rei; tempus in posterum diem locumque]
3. (b. gleichem Subj. meist Infin; b. verschiedenem Subj.: ut o. A.C.I. des Gerundivs)
5. (Truppen)
6.
8.
10. (in ein Amt, in eine Stellung)
11. (richterl.)
12. (gesetzlich)
13.
14.
cōnstitūtum <ī> nt (constituo)
1.
4. nachkl.
cōn-stituō <stituere, stituī, stitūtum> (statuo)
1.
2.
-
- festsetzen, -legen, bestimmen, verabreden, vereinbaren [diem concilio; tempus agendae rei; tempus in posterum diem locumque]
3. (b. gleichem Subj. meist Infin; b. verschiedenem Subj.: ut o. A.C.I. des Gerundivs)
5. (Truppen)
6.
8.
10. (in ein Amt, in eine Stellung)
11. (richterl.)
12. (gesetzlich)
13.
14.
cōnstitūtiō <ōnis> f (constituo)
| cōnstituō |
|---|
| cōnstituis |
| cōnstituit |
| cōnstituimus |
| cōnstituitis |
| cōnstituunt |
| cōnstituam |
|---|
| cōnstituās |
| cōnstituat |
| cōnstituāmus |
| cōnstituātis |
| cōnstituant |
| cōnstituebam |
|---|
| cōnstituebās |
| cōnstituebat |
| cōnstituebāmus |
| cōnstituebātis |
| cōnstituebant |
| cōnstituerem |
|---|
| cōnstituerēs |
| cōnstitueret |
| cōnstituerēmus |
| cōnstituerētis |
| cōnstituerent |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.