īnstrūctus1 <a, um> P. Adj. zu instruo
1.
-  instructus
 -  
 
2.
-  instructus
 -  
 
3.
-  instructus
 -  unterrichtet, unterwiesen (re, in re o. a re; zu etw.: ad alqd) [ artibus; in iure civili; a doctrina; ad mortem contemnendam; ad dicendum ]
 
īn-struō <struere, strūxī, strūctum>
3.
-  
 -  herstellen, herrichten, einrichten, bereiten, beschaffen, anstellen, veranstalten, ordnen, zustande bringen [ epulas; convivium; accusationem die zur Klage nötigen Beweise herbeischaffen; insidias; fraudem; dicta factaque ad fallendum ]
 
4. MILIT
-  instructus P. P. P.
 -  
 
5.
6.
-  
 -  m. etw. versehen, ausstatten [ mensas epulis; vias copiis besetzen; domum einrichten; agrum m. Gerät versehen; fidem gemmis schmücken mit; amicum consiliis idoneis ]
 
8.
-  
 -  unterrichten, unterweisen, anweisen [ reginam dei ritibus; alqm in iure civili; alqm ad omne officii munus ]
 
īnstrūctus2 <ūs> m (instruo)
-  instructus
 -  
 
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Primeri iz slovarja PONS (uredniško pregledani)
- instructus P. P. P.