prae-mittō <mittere, mīsī, missum>
1.
-  
 -  vorausschicken [ nuntium; cum nave; a portu domum; ad eos equites; legatum cum cohortibus ad flumen; impedimenta ad castra; litteras odiosas ]
 
2. nachkl. übtr (mündl. schriftl.)
3. ( A. C. I.)
prae-stituō <stituere, stituī, stitūtum> (statuo)
| praemetuō | 
|---|
| praemetuis | 
| praemetuit | 
| praemetuimus | 
| praemetuitis | 
| praemetuunt | 
| praemetuam | 
|---|
| praemetuās | 
| praemetuat | 
| praemetuāmus | 
| praemetuātis | 
| praemetuant | 
| praemetuebam | 
|---|
| praemetuebās | 
| praemetuebat | 
| praemetuebāmus | 
| praemetuebātis | 
| praemetuebant | 
| praemetuerem | 
|---|
| praemetuerēs | 
| praemetueret | 
| praemetuerēmus | 
| praemetuerētis | 
| praemetuerent | 
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.