re-poscō <poscere, – –>
1.
-
- zurückfordern, -verlangen [ Helenam; amissam virtutem; (etw. von jmdm.: alqd alqm o. ab alqo) Verrem simulacrum Dianae; Parthos signa ]
repositus
P. P. P. v. repono
re-pōnō <pōnere, posuī, positum [o. (synk.) postum] >
1.
2. auch übtr
4. poet auch übtr
6. nicht klass.
8. (etw. an den früheren Ort)
9. poet; nachkl.
12.
15. übtr
repostor <tōris> m (repono) Ov.
| reposcō |
|---|
| reposcis |
| reposcit |
| reposcimus |
| reposcitis |
| reposcunt |
| reposcam |
|---|
| reposcās |
| reposcat |
| reposcāmus |
| reposcātis |
| reposcant |
| reposcebam |
|---|
| reposcebās |
| reposcebat |
| reposcebāmus |
| reposcebātis |
| reposcebant |
| reposcerem |
|---|
| reposcerēs |
| reposceret |
| reposcerēmus |
| reposcerētis |
| reposcerent |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.