Ge·schwo·re·ne(r) <-n, -n; -n, -n> SAM. ž. spol(m. spol) sklan. wie prid.
I. schwö·ren <schwört, schwor [o. star. schwur], geschworen> [ˈʃvø:rən] GLAG. nepreh. glag.
II. schwö·ren <schwört, schwor [o. star. schwur], geschworen> [ˈʃvø:rən] GLAG. preh. glag.
1. schwören (etw beeiden):
| ich | schwöre |
|---|---|
| du | schwörst |
| er/sie/es | schwört |
| wir | schwören |
| ihr | schwört |
| sie | schwören |
| ich | schwor |
|---|---|
| du | schworst |
| er/sie/es | schwor |
| wir | schworen |
| ihr | schwort |
| sie | schworen |
| ich | habe | geschworen |
|---|---|---|
| du | hast | geschworen |
| er/sie/es | hat | geschworen |
| wir | haben | geschworen |
| ihr | habt | geschworen |
| sie | haben | geschworen |
| ich | hatte | geschworen |
|---|---|---|
| du | hattest | geschworen |
| er/sie/es | hatte | geschworen |
| wir | hatten | geschworen |
| ihr | hattet | geschworen |
| sie | hatten | geschworen |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.