I. ab|stoppen GLAG. preh. glag.
1. abstoppen (zum Stillstand bringen):
- abstoppen (Kraftfahrzeug)
-
- abstoppen (Verkehr)
-
2. abstoppen (messen):
- abstoppen (Zeit, Geschwindigkeit)
-
II. ab|stoppen GLAG. nepreh. glag.
abstoppen Fahrer, Läufer:
- abstoppen
-
| ich | stoppe | ab |
|---|---|---|
| du | stoppst | ab |
| er/sie/es | stoppt | ab |
| wir | stoppen | ab |
| ihr | stoppt | ab |
| sie | stoppen | ab |
| ich | stoppte | ab |
|---|---|---|
| du | stopptest | ab |
| er/sie/es | stoppte | ab |
| wir | stoppten | ab |
| ihr | stopptet | ab |
| sie | stoppten | ab |
| ich | habe | abgestoppt |
|---|---|---|
| du | hast | abgestoppt |
| er/sie/es | hat | abgestoppt |
| wir | haben | abgestoppt |
| ihr | habt | abgestoppt |
| sie | haben | abgestoppt |
| ich | hatte | abgestoppt |
|---|---|---|
| du | hattest | abgestoppt |
| er/sie/es | hatte | abgestoppt |
| wir | hatten | abgestoppt |
| ihr | hattet | abgestoppt |
| sie | hatten | abgestoppt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.