mit|geben GLAG. preh. glag. neprav.
1. mitgeben (auf den Weg geben):
3. mitgeben (zuteilen):
- jdm eine erwachsene Begleitperson mitgeben
-
| ich | gebe | mit |
|---|---|---|
| du | gibst | mit |
| er/sie/es | gibt | mit |
| wir | geben | mit |
| ihr | gebt | mit |
| sie | geben | mit |
| ich | gab | mit |
|---|---|---|
| du | gabst | mit |
| er/sie/es | gab | mit |
| wir | gaben | mit |
| ihr | gabt | mit |
| sie | gaben | mit |
| ich | habe | mitgegeben |
|---|---|---|
| du | hast | mitgegeben |
| er/sie/es | hat | mitgegeben |
| wir | haben | mitgegeben |
| ihr | habt | mitgegeben |
| sie | haben | mitgegeben |
| ich | hatte | mitgegeben |
|---|---|---|
| du | hattest | mitgegeben |
| er/sie/es | hatte | mitgegeben |
| wir | hatten | mitgegeben |
| ihr | hattet | mitgegeben |
| sie | hatten | mitgegeben |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.