Oxford Spanish Dictionary
transubstanciación SAM. ž. spol
consubstancial PRID. ur. jez.
- consubstancial a alg.
-
consubstanciación SAM. ž. spol
substancia
substancia → sustancia
sustancia SAM. ž. spol
2.2. sustancia (de un discurso):
4. sustancia Čile:
sustanciar GLAG. preh. glag.
1. sustanciar expediente/proceso:
2. sustanciar afirmación:
I. distanciar GLAG. preh. glag.
1. distanciar (espaciar):
2. distanciar amigos/familiares:
II. distanciarse GLAG. vpr
1. distanciarse (distanciarse de algo/alg.):
2. distanciarse (recíproco):
- distanciarse amigos/familiares:
-
- distanciarse amigos/familiares:
-
constancia SAM. ž. spol
1. constancia (perseverancia):
2.1. constancia (prueba):
2.2. constancia lat. amer. (documento):
estancia SAM. ž. spol
2. estancia (permanencia):
equidistancia SAM. ž. spol
prueba circunstancial SAM. ž. spol
v slovarju PONS
consubstancial PRID.
consubstancial → consustancial
consustancial PRID.
substancia SAM. ž. spol
substancia → sustancia
sustancia SAM. ž. spol
1. sustancia (materia, esencia):
3. sustancia (juicio):
I. distanciar GLAG. preh. glag.
II. distanciar GLAG. povr. glag. distanciarse
1. distanciar (de una persona):
2. distanciar (de un lugar):
distanciamiento SAM. m. spol fig.
substantivo PRID. SAM. m. spol
substantivo → sustantivo
sustantivo (-a) PRID.
1. sustantivo:
2. sustantivo LINGV.:
- sustantivo (-a)
-
sustantivo SAM. m. spol
distanciado (-a) PRID. tb. fig.
- distanciado (-a)
-
sustancia SAM. ž. spol
1. sustancia (materia, esencia):
3. sustancia (juicio):
sustancial PRID.
1. sustancial:
2. sustancial (comida):
3. sustancial (libro):
insustancial PRID.
1. insustancial (sin sustancia):
2. insustancial (sin interés):
3. insustancial (no importante):
4. insustancial (superficial):
circunstancia SAM. ž. spol
substancia [suβs·ˈtan·sja, -θja] SAM. ž. spol
substancia → sustancia
sustancia [sus·ˈtan·sja, -θja] SAM. ž. spol
1. sustancia (materia, esencia):
3. sustancia (juicio):
I. distanciar [dis·tan·ˈsjar, -ˈθjar] GLAG. preh. glag.
II. distanciar [dis·tan·ˈsjar, -ˈθjar] GLAG. povr. glag. distanciarse
1. distanciar (de una persona):
2. distanciar (de un lugar):
circunstancial [sir·kuns·tan·ˈsjal, θir·kuns·tan·ˈθjal] PRID.
circunstancia [sir·kuns·ˈtan·sja, θir·kuns·ˈtan·θja] SAM. ž. spol
sustancia [sus·ˈtan·sja, -θja] SAM. ž. spol
1. sustancia (materia, esencia):
3. sustancia (juicio):
sustancial [sus·tan·ˈsjal, -ˈθjal] PRID.
1. sustancial:
2. sustancial (comida):
3. sustancial (libro):
prestancia [pres·ˈtan·sja, -θja] SAM. ž. spol (distinción)
substantivo [suβs·tan·ˈti·βo] PRID. SAM. m. spol
substantivo → sustantivo
sustantivo (-a) [sus·tan·ˈti·βo, -a] PRID.
1. sustantivo:
2. sustantivo LINGV.:
- sustantivo (-a)
-
sustantivo [sus·tan·ˈti·βo] SAM. m. spol
constancia [kons·ˈtan·sja, -θja] SAM. ž. spol
1. constancia (firmeza):
2. constancia (perseverancia):
3. constancia (certeza):
4. constancia (prueba):
Strokovni slovar za hlajenje GEA
rodillo distanciador
| yo | sustancio |
|---|---|
| tú | sustancias |
| él/ella/usted | sustancia |
| nosotros/nosotras | sustanciamos |
| vosotros/vosotras | sustanciáis |
| ellos/ellas/ustedes | sustancian |
| yo | sustanciaba |
|---|---|
| tú | sustanciabas |
| él/ella/usted | sustanciaba |
| nosotros/nosotras | sustanciábamos |
| vosotros/vosotras | sustanciabais |
| ellos/ellas/ustedes | sustanciaban |
| yo | sustancié |
|---|---|
| tú | sustanciaste |
| él/ella/usted | sustanció |
| nosotros/nosotras | sustanciamos |
| vosotros/vosotras | sustanciasteis |
| ellos/ellas/ustedes | sustanciaron |
| yo | sustanciaré |
|---|---|
| tú | sustanciarás |
| él/ella/usted | sustanciará |
| nosotros/nosotras | sustanciaremos |
| vosotros/vosotras | sustanciaréis |
| ellos/ellas/ustedes | sustanciarán |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.