I. abriter [abʀite] GLAG. preh. glag.
II. abriter [abʀite] GLAG. povr. glag.
1. abriter:
2. abriter (se protéger des critiques, reproches):
| j' | abrite |
|---|---|
| tu | abrites |
| il/elle/on | abrite |
| nous | abritons |
| vous | abritez |
| ils/elles | abritent |
| j' | abritais |
|---|---|
| tu | abritais |
| il/elle/on | abritait |
| nous | abritions |
| vous | abritiez |
| ils/elles | abritaient |
| j' | abritai |
|---|---|
| tu | abritas |
| il/elle/on | abrita |
| nous | abritâmes |
| vous | abritâtes |
| ils/elles | abritèrent |
| j' | abriterai |
|---|---|
| tu | abriteras |
| il/elle/on | abritera |
| nous | abriterons |
| vous | abriterez |
| ils/elles | abriteront |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.