I . fin(e) [fɛ͂, fin] PRID.
1. fin (↔ épais):
2. fin (gracieux):
-
fin(e) jambes
4. fin (subtil):
-
fin(e) personne
-
fin(e) esprit, observation
-
fin(e) allusion
-
fin(e) plaisanterie, remarque
-
fin(e) sourire
5. fin predpost. (très habile):
-
fin connaisseur
-
Spezialist m. spol
-
fin gourmet
-
Feinschmecker m. spol