instruit(e) [ɛ͂stʀɥi, it] PRID.
- instruit(e)
-
I. instruire [ɛ͂stʀɥiʀ] GLAG. preh. glag.
1. instruire:
2. instruire (informer):
| j' | instruis |
|---|---|
| tu | instruis |
| il/elle/on | instruit |
| nous | instruisons |
| vous | instruisez |
| ils/elles | instruisent |
| j' | instruisais |
|---|---|
| tu | instruisais |
| il/elle/on | instruisait |
| nous | instruisions |
| vous | instruisiez |
| ils/elles | instruisaient |
| j' | instruisis |
|---|---|
| tu | instruisis |
| il/elle/on | instruisit |
| nous | instruisîmes |
| vous | instruisîtes |
| ils/elles | instruisirent |
| j' | instruirai |
|---|---|
| tu | instruiras |
| il/elle/on | instruira |
| nous | instruirons |
| vous | instruirez |
| ils/elles | instruiront |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.