con-quiēscō <quiēscere, quiēvī, quiētum>
2.
3. (psychisch)
4. MILIT
conquīstor <ōris> m (synk. < conquisitor) Plaut.
con-quīsīvī
perf v. conquiro
con-quīrō <quīrere, quīsīvī, quīsītum> (quaero)
1.
-
- zusammensuchen, -bringen, auftreiben, sammeln [ naves; frumentum; pecus ex agris; litteras Dokumente, schriftliche Beweise; pecuniam ]
2.
con-quinīscō <quinīscere, quēxī, –> Plaut.
| conquiēscō |
|---|
| conquiēscis |
| conquiēscit |
| conquiēscimus |
| conquiēscitis |
| conquiēscunt |
| conquiēscam |
|---|
| conquiēscās |
| conquiēscat |
| conquiēscāmus |
| conquiēscātis |
| conquiēscant |
| conquiēscebam |
|---|
| conquiēscebās |
| conquiēscebat |
| conquiēscebāmus |
| conquiēscebātis |
| conquiēscebant |
| conquiēscerem |
|---|
| conquiēscerēs |
| conquiēsceret |
| conquiēscerēmus |
| conquiēscerētis |
| conquiēscerent |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.
Preiščite slovar
- conopeum
- conopium
- conor
- conp
- conquassatio
- conquiēscam
- conquiesco
- conquinisco
- conquiro
- conquisitio
- conquisitor