con-testor <testārī>
2.
3. JUR
-
- den Prozess durch Aufrufen v. Zeugen einleiten (auch pass.: contestata lis Prozessbeginn; contestatā lite nach Prozessbeginn)
contestātiō <ōnis> f (contestor)
2. Gell.
contestātus <a, um>
P. Adj. zu contestor
con-testor <testārī>
2.
3. JUR
-
- den Prozess durch Aufrufen v. Zeugen einleiten (auch pass.: contestata lis Prozessbeginn; contestatā lite nach Prozessbeginn)
| contestor |
|---|
| contestāris |
| contestātur |
| contestāmur |
| contestāminī |
| contestantur |
| contester |
|---|
| contestēris |
| contestētur |
| contestēmur |
| contestēminī |
| contestentur |
| contestābar |
|---|
| contestābāris |
| contestābātur |
| contestābāmur |
| contestābāminī |
| contestābantur |
| contestārer |
|---|
| contestārēris |
| contestārētur |
| contestārēmur |
| contestārēminī |
| contestārentur |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.
Preiščite slovar
- contenebro
- contentio
- contentiosus
- contentus
- conterminum
- contestēminī
- contestis
- contestor
- contexo
- contextus
- contexui