con-vīsō <vīsere, – –> poet
2. (v. der Sonne)
-
- einen Ort bescheinen, bestrahlen
con-vīvō <vīvere, vīxī, vīctum> nachkl.
1.
-
- m. jmdm. zusammenleben
con-vincō <vincere, vīcī, victum>
1.
2.
convīvor <convīvārī> (conviva)
| convīsō |
|---|
| convīsis |
| convīsit |
| convīsimus |
| convīsitis |
| convīsunt |
| convīsam |
|---|
| convīsās |
| convīsat |
| convīsāmus |
| convīsātis |
| convīsant |
| convīsebam |
|---|
| convīsebās |
| convīsebat |
| convīsebāmus |
| convīsebātis |
| convīsebant |
| convīserem |
|---|
| convīserēs |
| convīseret |
| convīserēmus |
| convīserētis |
| convīserent |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.