sus-tineō <tinēre, tinuī, tentum> (teneo)
1.
2. übtr
3. (Geschäfte, Pflichten u. Ä.)
-
- auf sich nehmen, übernehmen [causam publicam; honorem bekleiden; personam eine Rolle übernehmen o. spielen; munus in re publica; nomen consulis; quaestionem]
4. (m. Akk)
-
- Widerstand leisten, widerstehen [impetum hostium; alcis potentiam; alcis preces; eos querentes ihren Klagen]
5. abs.
6. übtr
8.
-
- zurückhalten, hemmen, anhalten [equum incitatum; remos; agmen, signa m. dem Heer haltmachen; se a re sich einer Sache enthalten, etw unterlassen]
9.
I. abs-tineō <tinēre, tinuī, tentum> (teneo) VERB trans
II. abs-tineō <tinēre, tinuī, tentum> (teneo) intr. o. se abstinere
1. (m. Abl o. ab; poet Gen; verneint m. quin u. Konjkt)
a.
dis-tineō <tinēre, tinuī, tentum> (teneo)
1.
3.
4.
sus-cipiō <cipere, cēpī, ceptum> (capio)
3. (ein neugeborenes Kind)
4.
5.
6. (m. Akk; Infin) übtr
-
- freiwillig auf sich nehmen, übernehmen, aufnehmen, sich unterziehen [ legationem; officium; negotium; laborem; bellum; prodigia die Sühnung der Vorzeichen; iter; salutem rei publicae; (m. Akk des Gerundivs) alqm pecuniā corrumpendum die Bestechung ]
7.
9. (m. Akk)
10.
11. (m. Akk)
12.
13.
| sustinēō |
|---|
| sustinēs |
| sustinēt |
| sustinēmus |
| sustinētis |
| sustinēnt |
| sustinēam |
|---|
| sustinēās |
| sustinēat |
| sustinēāmus |
| sustinēātis |
| sustinēant |
| sustinēbam |
|---|
| sustinēbās |
| sustinēbat |
| sustinēbāmus |
| sustinēbātis |
| sustinēbant |
| sustinērem |
|---|
| sustinērēs |
| sustinēret |
| sustinērēmus |
| sustinērētis |
| sustinērent |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.
Preiščite slovar
- suspiratus
- suspiritus
- suspirium
- suspiro
- susque deque
- sustinērent
- sustollo
- sustuli
- susum
- susurrator
- susurrium