īnstrūctus1 <a, um> P. Adj. zu instruo
1.
- instructus
-
2.
- instructus
-
3.
- instructus
- unterrichtet, unterwiesen (re, in re o. a re; zu etw.: ad alqd) [ artibus; in iure civili; a doctrina; ad mortem contemnendam; ad dicendum ]
īn-struō <struere, strūxī, strūctum>
3.
-
- herstellen, herrichten, einrichten, bereiten, beschaffen, anstellen, veranstalten, ordnen, zustande bringen [ epulas; convivium; accusationem die zur Klage nötigen Beweise herbeischaffen; insidias; fraudem; dicta factaque ad fallendum ]
4. MILIT
- instructus P. P. P.
-
5.
6.
-
- m. etw. versehen, ausstatten [ mensas epulis; vias copiis besetzen; domum einrichten; agrum m. Gerät versehen; fidem gemmis schmücken mit; amicum consiliis idoneis ]
8.
-
- unterrichten, unterweisen, anweisen [ reginam dei ritibus; alqm in iure civili; alqm ad omne officii munus ]
īnstrūctus2 <ūs> m (instruo)
- instructus
-
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Primeri iz slovarja PONS (uredniško pregledani)
- instructus P. P. P.