prō-ficiō <ficere, fēcī, fectum> (facio)
1.
2. übtr
-
- Fortschritte machen, etw. ausrichten, bewirken [ multum verbis apud alqm; alqd in philosophia; nihil in oppugnatione oppidi; ad pacis stabilitatem ]
pro-ficīscor <ficīscī, fectus sum> (Incoh. v. proficio)
1.
2. MILIT
-
- marschieren [ adversus hostem; contra barbaros; in proelium; ex castris; eodem cum exercitu; in expeditionem; ad Massiliam occupandam ]
3. (in der Rede)
4. (a re) übtr
- inde proficiscitur oratio mea Cic.
-
| prōficiō |
|---|
| prōficis |
| prōficit |
| prōficimus |
| prōficitis |
| prōficiunt |
| prōficiam |
|---|
| prōficiās |
| prōficiat |
| prōficiāmus |
| prōficiātis |
| prōficiant |
| prōficiēbam |
|---|
| prōficiēbās |
| prōficiēbat |
| prōficiēbāmus |
| prōficiēbātis |
| prōficiēbant |
| prōficerem |
|---|
| prōficerēs |
| prōficeret |
| prōficerēmus |
| prōficerētis |
| prōficerent |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.
Preiščite slovar
- profecto
- profectum
- profectus
- profero
- professae
- prōficiēbant
- proficio
- proficiscor
- proficuus
- profiteor
- profligator