beeidigen* [bəˈʔaɪdɪgən] GLAG. preh. glag. PRAVO
- beeidigen
-
| ich | beeidige |
|---|---|
| du | beeidigst |
| er/sie/es | beeidigt |
| wir | beeidigen |
| ihr | beeidigt |
| sie | beeidigen |
| ich | beeidigte |
|---|---|
| du | beeidigtest |
| er/sie/es | beeidigte |
| wir | beeidigten |
| ihr | beeidigtet |
| sie | beeidigten |
| ich | habe | beeidigt |
|---|---|---|
| du | hast | beeidigt |
| er/sie/es | hat | beeidigt |
| wir | haben | beeidigt |
| ihr | habt | beeidigt |
| sie | haben | beeidigt |
| ich | hatte | beeidigt |
|---|---|---|
| du | hattest | beeidigt |
| er/sie/es | hatte | beeidigt |
| wir | hatten | beeidigt |
| ihr | hattet | beeidigt |
| sie | hatten | beeidigt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.