verkrümeln* [fɛɐˈkry:məln] GLAG. povr. glag.
verkrümeln sich verkrümeln pog.:
- sich verkrümeln
-
| ich | verkrümle / verkrümele | mich |
|---|---|---|
| du | verkrümelst | dich |
| er/sie/es | verkrümelt | sich |
| wir | verkrümeln | uns |
| ihr | verkrümelt | euch |
| sie | verkrümeln | sich |
| ich | verkrümelte | mich |
|---|---|---|
| du | verkrümeltest | dich |
| er/sie/es | verkrümelte | sich |
| wir | verkrümelten | uns |
| ihr | verkrümeltet | euch |
| sie | verkrümelten | sich |
| ich | habe | mich | verkrümelt |
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | verkrümelt |
| er/sie/es | hat | sich | verkrümelt |
| wir | haben | uns | verkrümelt |
| ihr | habt | euch | verkrümelt |
| sie | haben | sich | verkrümelt |
| ich | hatte | mich | verkrümelt |
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | verkrümelt |
| er/sie/es | hatte | sich | verkrümelt |
| wir | hatten | uns | verkrümelt |
| ihr | hattet | euch | verkrümelt |
| sie | hatten | sich | verkrümelt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.