vor|preschen GLAG. nepreh. glag. +sein
1. vorpreschen (laufen):
- vorpreschen zu
-
2. vorpreschen (in einer Angelegenheit):
| ich | presche | vor |
|---|---|---|
| du | preschst | vor |
| er/sie/es | prescht | vor |
| wir | preschen | vor |
| ihr | prescht | vor |
| sie | preschen | vor |
| ich | preschte | vor |
|---|---|---|
| du | preschtest | vor |
| er/sie/es | preschte | vor |
| wir | preschten | vor |
| ihr | preschtet | vor |
| sie | preschten | vor |
| ich | bin | vorgeprescht |
|---|---|---|
| du | bist | vorgeprescht |
| er/sie/es | ist | vorgeprescht |
| wir | sind | vorgeprescht |
| ihr | seid | vorgeprescht |
| sie | sind | vorgeprescht |
| ich | war | vorgeprescht |
|---|---|---|
| du | warst | vorgeprescht |
| er/sie/es | war | vorgeprescht |
| wir | waren | vorgeprescht |
| ihr | wart | vorgeprescht |
| sie | waren | vorgeprescht |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.