will [vɪl] GLAG.
will 3. sed. von wollen
I. wollen2 <will, wollte, gewollt> [ˈvɔlən] GLAG. nepreh. glag.
1. wollen (den Willen haben):
2. wollen (wünschen):
II. wollen2 <will, wollte, gewollt> [ˈvɔlən] GLAG. preh. glag.
1. wollen (haben wollen):
2. wollen (durchsetzen wollen):
3. wollen (beabsichtigen):
wollen1 <will, wollte, wollen> [ˈvɔlən] (Modalverb)
1. wollen (mögen):
2. wollen (beabsichtigen):
3. wollen (behaupten):
4. wollen (auffordern):
5. wollen (erfordern):
7. wollen (Wend):
I. zurück|wollen neprav. GLAG. nepreh. glag.
übel|wollen
übelwollen neprav. GLAG. nepreh. glag.:
- jdm übelwollen
-
- jdm übelwollen
-
hoch|wollen neprav. GLAG. nepreh. glag. pog.
1. hochwollen (hinaufwollen):
2. hochwollen (aufstehen wollen):
durch|wollen
durchwollen neprav. GLAG. nepreh. glag. pog.:
Wohlwollen <-s, ohne pl > SAM. sr. spol
| ich | will | hinaus |
|---|---|---|
| du | willst | hinaus |
| er/sie/es | will | hinaus |
| wir | wollen | hinaus |
| ihr | wollt | hinaus |
| sie | wollen | hinaus |
| ich | wollte | hinaus |
|---|---|---|
| du | wolltest | hinaus |
| er/sie/es | wollte | hinaus |
| wir | wollten | hinaus |
| ihr | wolltet | hinaus |
| sie | wollten | hinaus |
| ich | habe | hinausgewollt |
|---|---|---|
| du | hast | hinausgewollt |
| er/sie/es | hat | hinausgewollt |
| wir | haben | hinausgewollt |
| ihr | habt | hinausgewollt |
| sie | haben | hinausgewollt |
| ich | hatte | hinausgewollt |
|---|---|---|
| du | hattest | hinausgewollt |
| er/sie/es | hatte | hinausgewollt |
| wir | hatten | hinausgewollt |
| ihr | hattet | hinausgewollt |
| sie | hatten | hinausgewollt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.