ab|kommandieren* GLAG. preh. glag.
1. abkommandieren (woandershin kommandieren):
| ich | kommandiere | ab |
|---|---|---|
| du | kommandierst | ab |
| er/sie/es | kommandiert | ab |
| wir | kommandieren | ab |
| ihr | kommandiert | ab |
| sie | kommandieren | ab |
| ich | kommandierte | ab |
|---|---|---|
| du | kommandiertest | ab |
| er/sie/es | kommandierte | ab |
| wir | kommandierten | ab |
| ihr | kommandiertet | ab |
| sie | kommandierten | ab |
| ich | habe | abkommandiert |
|---|---|---|
| du | hast | abkommandiert |
| er/sie/es | hat | abkommandiert |
| wir | haben | abkommandiert |
| ihr | habt | abkommandiert |
| sie | haben | abkommandiert |
| ich | hatte | abkommandiert |
|---|---|---|
| du | hattest | abkommandiert |
| er/sie/es | hatte | abkommandiert |
| wir | hatten | abkommandiert |
| ihr | hattet | abkommandiert |
| sie | hatten | abkommandiert |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.