I. ab|stoppen GLAG. preh. glag.
1. abstoppen (zum Stillstand bringen):
- abstoppen (Kraftfahrzeug)
-
- abstoppen (Verkehr)
-
2. abstoppen (messen):
- abstoppen (Zeit, Geschwindigkeit)
-
II. ab|stoppen GLAG. nepreh. glag.
abstoppen Fahrer, Läufer:
- abstoppen
-
ich | stoppe | ab |
---|---|---|
du | stoppst | ab |
er/sie/es | stoppt | ab |
wir | stoppen | ab |
ihr | stoppt | ab |
sie | stoppen | ab |
ich | stoppte | ab |
---|---|---|
du | stopptest | ab |
er/sie/es | stoppte | ab |
wir | stoppten | ab |
ihr | stopptet | ab |
sie | stoppten | ab |
ich | habe | abgestoppt |
---|---|---|
du | hast | abgestoppt |
er/sie/es | hat | abgestoppt |
wir | haben | abgestoppt |
ihr | habt | abgestoppt |
sie | haben | abgestoppt |
ich | hatte | abgestoppt |
---|---|---|
du | hattest | abgestoppt |
er/sie/es | hatte | abgestoppt |
wir | hatten | abgestoppt |
ihr | hattet | abgestoppt |
sie | hatten | abgestoppt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.