Prevodi za „glaubte“ v slovarju nemško » poljski

I . gla̱u̱ben [ˈglaʊbən] GLAG. preh. glag.

1. glauben (für wahr halten):

[jdm] etw glauben

wierzyć [dov. obl. u‑] [komuś] w coś

ich glaube [es] dir

wierzę ci

sie glaubte ihr kein Wort

nie wierzyła w ani jedno jej słowo

glauben, dass ...

wierzyć [dov. obl. u‑] , że...

das glaube ich nicht

nie wierzę w to

ich glaube nicht, dass das geht

nie wierzę, że [to] się uda

es ist nicht zu glauben

[to] nie do wiary

ob du es glaubst oder nicht, ich habe gewonnen

możesz wierzyć lub nie, [ale] wygrałem

das glaubst du doch selbst nicht!

sam chyba w to nie wierzysz!

jdn etw glauben machen

wmawiać [dov. obl. wmówić] komuś coś

sie machten uns glauben, es sei Nacht

wmawiali nam, że jest noc

2. glauben (meinen):

ich glaube, ja/nein

sądzę, że tak/nie

sie glaubte ihn in Schwierigkeiten

miała wrażenie, że on ma kłopoty

glaubst du so was von mir?

sądzisz, że byłbym do tego zdolny?

jdn in New York glauben

sądzić, że ktoś jest w Nowym Jorku

sich/jdn im Recht glauben

sądzić, że ma się/ktoś ma rację

II . gla̱u̱ben [ˈglaʊbən] GLAG. nepreh. glag.

1. glauben (Glauben schenken):

jdm glauben

wierzyć [dov. obl. u‑] komuś

2. glauben a. REL. (für wirklich halten):

an jdn/etw glauben

wierzyć [dov. obl. u‑] w kogoś/coś

ich glaube an Gott

wierzę w Boga

ich glaube an dich

wierzę w ciebie

jd muss dran glauben pog. (jd ist gestorben)

ktoś kopnął w kalendarz pog.

jd muss dran glauben (jd muss ran)

przyszła czyjaś kolej

Gla̱u̱ben <‑s, brez mn. > SAM. m. spol

Glauben → Glaube

glej tudi Glaube

Gla̱u̱be <‑ns, brez mn. > [ˈglaʊbə] SAM. m. spol

1. Glaube REL.:

Glaube

wiara ž. spol

der christliche Glaube

wiara chrześcijańska

evangelischen/jüdischen Glaubens sein

być wyznania ewangelickiego/mojżeszowego

vom Glauben abfallen

odstąpić od wiary

bleibt wachsam, und steht fest im Glauben !

uważajcie na siebie i trwajcie w wierze!

2. Glaube (Überzeugung):

Glaube

przekonanie sr. spol

in dem Glauben sein, dass ...

być przekonanym, że...

jdn in dem Glaube [be]lassen, dass er Recht hat

pozostawić kogoś w przekonaniu, że ma rację

jdm/einer Sache Glauben schenken

dawać [dov. obl. dać] komuś/czemuś wiarę

jdm/einer Sache keinen Glauben schenken

nie dawać [dov. obl. dać] komuś/czemuś wiary

in gutem [o. im guten] Glauben [handeln]

[działać] w dobrej wierze

den Glauben an etw verlieren

stracić wiarę w coś

böser/guter Glaube PRAVO

zła/dobra wiara

öffentlicher Glaube des Grundbuchs PRAVO

rękojmia ž. spol wiary publicznej księgi wieczystej

Primeri uporabe besede glaubte

sie glaubte ihr kein Wort

nie wierzyła w ani jedno jej słowo

sie glaubte ihn in Schwierigkeiten

miała wrażenie, że on ma kłopoty

er hat mir aufgeholfen, als ich glaubte völlig am Ende zu sein

[on] wyciągnął mnie z biedy, kiedy myślałem, że już po mnie pog.