Traducciones de „gonić“ en el diccionario polaco » español

I . gonić V. trans.

1. gonić (ścigać, pędzić):

gonić

perseguir

2. gonić (poganiać):

gonić

apurar

gonić kogoś do czegoś

apurar alguien a hacer algo

II . gonić V. v. refl.

gonić gonić się:

gonić się

perseguirse

Ejemplos de uso para gonić

gonić kogoś do czegoś

apurar alguien a hacer algo

gonić w piętkę coloq.

embrutecerse

gonić resztkami sił

no poder más

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Kiedyś gonił złodzieja i przypadkiem potraktował sam siebie paralizatorem.

pl.wikipedia.org

Tam też napotyka na dziwnie zachowującego się duchownego, a chwilę później mężczyzna jest już ścigany przez ludzi, którzy gonią go niczym zwierzynę łowną.

pl.wikipedia.org

Najady i trytony gonią się wzajemnie, by w końcu oddać się nieokiełznanemu tańcowi w strumieniach wody.

pl.wikipedia.org

Często długo goni zdobycz płynąc charakterystycznym, zygzakowatym torem, atakując ją z bliska, osiągając przy tym prędkość do 30 km/h.

pl.wikipedia.org

Profesor odzyskuje pamięć i goni kapitana po pokoju, domagając się przeprosin.

pl.wikipedia.org

Gonili ją, lecz nie mogli dognać, ona zaś w trwodze wyrzucała rzeczy, czego jednak nie spostrzegli.

pl.wikipedia.org

Diana miała uciekać przed natarczywymi dziennikarzami, którzy gonili ją na motocyklach.

pl.wikipedia.org

Odzywa się w ten sposób, gdy goni innego osobnika celem przepędzenia go, nawołuje, obwieszcza terytorium lub zlatuje w ukrycie, uciekając przed drapieżnikiem.

pl.wikipedia.org

W kolejnej scenie kradnie taksówkę, a jej ukochany goni ją na rowerze.

pl.wikipedia.org

Zoodioctes: gr. ζωον zōon „zwierzę”; διωκτης diōktēs „prześladowca”, od διωκω diōkō „gonić, ścigać”.

pl.wikipedia.org