Prevodi za „dominikanin“ v slovarju poljsko » nemški

dominikanin (-anka) <rod. ‑a, mn. ‑anie> [domiɲikaɲin] SAM. m. spol (ž. spol) REL.

1. dominikanin mn. (zakon):

dominikanie

die Dominikaner mn.

dominikanki

die Dominikanerinnen mn.

dominikanki

Orden m. spol der Dominikanerinnen

2. dominikanin (zakonnik):

dominikanin (-anka)

Dominikaner(in) m. spol (ž. spol)

Primeri uporabe besede dominikanin

ojciec dominikanin

Dominikanerpater m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Po stronie legata opowiedzieli się dominikanie i augustianie.

pl.wikipedia.org

Po 1235 roku zostały założone pierwsze klasztory franciszkanów i dominikanów.

pl.wikipedia.org

W 1963 wstąpił do zakonu dominikanów i w nim 14 kwietnia 1968 złożył śluby wieczyste.

pl.wikipedia.org

Jako katechista pomagał misjonarzom jezuitom, a później dominikanom.

pl.wikipedia.org