Prevodi za „interpunkcja“ v slovarju poljsko » nemški

interpunkcja <rod. ‑ji, brez mn. > [interpuŋktsja] SAM. ž. spol

interpunkcja

Interpunktion ž. spol

interpunkcja

Zeichensetzung ž. spol

zasady interpunkcji

Interpunktionsregeln ž. spol mn.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jako że spójniki łączą ze sobą autonomiczne wypowiedzi, ich stosowanie jest blisko związane z interpunkcją, zwłaszcza z zastosowaniem przecinka jako znaku oddzielającego.

pl.wikipedia.org

Pożądane jest, żeby w jednym dystychu zawierało się całe zdanie lub jego logiczna część, tak żeby koniec pentametru zbiegał się z silną interpunkcją.

pl.wikipedia.org

W starożytnym języku hebrajskim nie występuje interpunkcja, a w oryginalnym greckim tekście w ogóle nie ma przecinka, więc problem pozostaje nierozwiązany.

pl.wikipedia.org

Często stosuje interpunkcję, w wielu odmianach stosuje też znaki, akcenty i przydechy.

pl.wikipedia.org

Brak znaków menniczych i poza różnicami w interpunkcji napisów.

pl.wikipedia.org

Oceniana jest poprawność zapisu pod względem zgodności z zasadami ortografii i interpunkcji.

pl.wikipedia.org

Kolejność części i granica między nimi nie jest ujawniana, interpunkcja nie ma znaczenia.

pl.wikipedia.org

Interpunkcja bywa traktowana jako zagadnienie odrębne od ortografii.

pl.wikipedia.org

System ten ułatwiał czytanie i do pewnego stopnia zastępował brak interpunkcji.

pl.wikipedia.org

Stosuje interpunkcję, przydechy, nie ma dierezy, ani ioty adscriptum.

pl.wikipedia.org