Prevodi za „kolec“ v slovarju poljsko » nemški

kolec <rod. ‑lca, mn. ‑lce> [kolets] SAM. m. spol

1. kolec (wyrostek rośliny, zwierzęcia):

kolec róży

Dorn m. spol

kolec kaktusa, osy

Stachel m. spol

nie ma róży bez kolców preg.

keine Rose ž. spol ohne Dornen preg.

2. kolec (ostry koniec: cyrkla):

kolec

Spitze ž. spol

3. kolec nav. v mn. (obuwie sportowe):

kolce

Spikes mn.

kolce

Rennschuhe m. spol mn.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jego edeagus ma 0,36 mm długości i kilka zesklerotyzowanych kolców w woreczku wewnętrznym, z których większe są grube i mają szerokie podstawy.

pl.wikipedia.org

Użyłkowanie skrzydła charakteryzuje obecność dużych i mocnych kolców na żyłce kostalnej.

pl.wikipedia.org

Głowę ma z jedną parą szczecinek orbitalnych, niewklęsłą twarzą i poziomym, krótkim kolcem na dolnej krawędzi.

pl.wikipedia.org

Samica ma odległość między kolcami pokładełka a przysadkami odwłokowymi mniejszą niż długość tychże przysadek.

pl.wikipedia.org

Długość kolców: 2 – 3 mm, czasami jednak kolce bywają krótsze.

pl.wikipedia.org

Tułów cechuje mała, półokrągła tarczka, często zaopatrzona w 2–12 kolców.

pl.wikipedia.org

Tułów miał szerokie rachis i pleury zakończone krótkimi kolcami.

pl.wikipedia.org

Młode osobniki (2 - 3 cm) kryją się między kolcami jeżowców lub wśród ukwiałów.

pl.wikipedia.org

Boczny kolec 2. członu najczęściej nieznacznie od niego dłuższy, osadzony bardzo blisko jego szczytu, a szczecinka szczytowa jest stosunkowo długa i wąska.

pl.wikipedia.org

Teorię tą poważnie zakwestionowano, ponieważ najbliżsi krewni stegozaura, jak kentrozaur, mieli więcej cechujących się wiele mniejszą powierzchnia kolców niż płyt.

pl.wikipedia.org