Prevodi za „począć“ v slovarju poljsko » nemški

począć [potʃoɲtɕ]

począć dov. obl. od poczynać

glej tudi poczynać

I . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag.

1. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht sr. spol fing traurig an

2. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang m. spol begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. povr. glag.

1. poczynać (zaczynać się):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

po południu poczęło się wypogadzać

nachmittags begann es sich aufzuheitern

2. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

entstehen

utwór począł się w jego głowie

das Stück sr. spol entstand in seinem Kopf

3. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen werden

poczynać

gezeugt werden

dziecko poczęło się we wrześniu

das Kind sr. spol wurde im September gezeugt

Primeri uporabe besede począć

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Pojęcie to może także opisywać mężczyznę zgadzającego się na stosunek z samotną, obcą mu kobietą zamierzającą począć, urodzić i wychować dziecko bez jego udziału.

pl.wikipedia.org