Prevodi za „pogryźć“ v slovarju poljsko » nemški

pogryźć [pogrɨɕtɕ]

pogryźć dov. obl. od gryźć

glej tudi gryźć

I . gryźć <gryzie; pret. gryź> [grɨɕtɕ] GLAG. preh. glag.

1. gryźć < dov. obl. po‑> (miażdżyć zębami):

gryźć chleb

beißen

gryźć kość

an einem Knochen nagen

2. gryźć < dov. obl. u‑> (kąsać):

gryźć

beißen

II . gryźć <gryzie; pret. gryź> [grɨɕtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. gryźć:

gryźć (drapać) (dym)

beißen

gryźć (wełna)

kratzen

2. gryźć fig.:

gryźć (dręczyć) (tęsknota, sumienie)

plagen

gryźć (dręczyć) (tęsknota, sumienie)

quälen

co cię gryzie?

was bedrückt [o. betrübt] dich?

III . gryźć <gryzie; pret. gryź> [grɨɕtɕ] GLAG. povr. glag.

1. gryźć < dov. obl. po‑> <[lub u‑]>:

gryźć (kąsać się) (psy)

sich tož. beißen

gryźć (skaleczyć zębami) (człowiek)

sich tož. beißen

2. gryźć < dov. obl. po‑> fig. pog. (żyć w niezgodzie):

gryźć

sich tož. zanken

3. gryźć fig. (trapić się):

gryźć się czymś

sich tož. über etw tož. grämen

gryźć się czymś

sich daj. über etw tož. Sorgen machen

4. gryźć fig.:

gryźć (nie pasować do siebie) (kolory)

sich tož. beißen fig. pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jeśli jednak nie wychwycą zapachu tej esencji (mięsa), uznając, że z takim psem trzeba się liczyć, bo jego stan jest biedny i niskiego stanu, mogą go pogryźć.

pl.wikipedia.org

Kadur jednak, z braku zębów, nie umiał ich pogryźć i musiał ku swemu niezadowoleniu wypluć je.

pl.wikipedia.org