Prevodi za „rygiel“ v slovarju poljsko » nemški

rygiel <rod. ‑gla, mn. ‑gle> [rɨgjel] SAM. m. spol (zasuwa)

rygiel

Riegel m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ryglowanie za pomocą dwóch rygli umieszczonych w tylnej części trzonu.

pl.wikipedia.org

Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle).

pl.wikipedia.org

Przekaszenie lufy przy ryglowaniu wymusza występ pod lufą, dwa rygle wycięte są na zewnętrznej powierzchni lufy, opory ryglowe na wewnętrznej powierzchni zamka.

pl.wikipedia.org

Zamek ryglowany trzema ryglami, odryglowanie przez obniżenie lufy.

pl.wikipedia.org

Typ 38 był bronią powtarzalną z zamkiem czterotaktowym, wyposażonym w dwa rygle.

pl.wikipedia.org

Zamek posiadał dwa rygle w przedniej części, a rolę trzeciego pełniła rączka zamkowa.

pl.wikipedia.org

Notorycznie zbijana była też opora rygla w tempie 1/10 mm na sto strzałów.

pl.wikipedia.org

Ryglowanie poprzez przekoszenie lufy, rolę rygla pełni komora nabojowa, a opory ryglowej okno wyrzutowe łusek.

pl.wikipedia.org

Ściany wieży posiadają konstrukcję szkieletową, na zewnątrz są oszalowane deskami; układ konstrukcyjny jest oparty na obwodowych słupach nośnych, spiętych ryglami, zastrzałami, rozporami i krzyżulcami.

pl.wikipedia.org

Ryglowanie za pomocą dwóch rygli umieszczonych w przedniej części trzonu.

pl.wikipedia.org