Prevodi za „skulić“ v slovarju poljsko » nemški

skulić [skulitɕ]

skulić dov. obl. od skulać , kulić

glej tudi skulać , skulać , kulić

skulać² <‑la> GLAG. preh. glag. dov. obl. (stoczyć coś z pochyłości)

skulać

herunterrollen [lassen]

skulał piłeczkę po stole

er ließ den Ball den Tisch herunterrollen

I . skulać¹ <‑la; dov. obl. ‑lić> [skulatɕ] GLAG. preh. glag. več. dov. obl.

skulać (podkurczyć):

skulać

einziehen

skulać

ducken

skulać

krümmen

skulić ramiona

die Schultern einziehen

fraza:

skulić ogon pod siebie

den Schwanz einziehen

II . skulać¹ <‑la; dov. obl. ‑lić> [skulatɕ] GLAG. povr. glag. več. dov. obl. (podkurczyć się)

skulać

sich tož. zusammenrollen

skulać

sich tož. zusammenkauern

skulać

sich tož. krümmen

skulić się z zimna

sich tož. vor Kälte winden

I . kulić <‑li; dov. obl. s‑> [kulitɕ] GLAG. preh. glag.

kulić ramiona, głowę:

kulić

einziehen

II . kulić <‑li; dov. obl. s‑> [kulitɕ] GLAG. povr. glag.

kulić się z zimna

sich tož. vor Kälte [zusammen]krümmen

Primeri uporabe besede skulić

skulić ramiona

die Schultern einziehen

skulić ogon pod siebie

den Schwanz einziehen

skulić się z zimna

sich tož. vor Kälte winden

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Oddał książkę i skulił się w skałę.

pl.wikipedia.org

Na skutek trafienia skulił się i schował za samochód.

pl.wikipedia.org

Ten zaś skulił się i przekręcił zgubnie na prawą stronę, oczekując kolejnego postrzału i śmierci.

pl.wikipedia.org

Mieszkający tam osadnicy ze strachu nie odpowiadali na pytania pełnomocnika – jeden skulił się, a drugi w zdenerwowaniu dreptał w miejscu.

pl.wikipedia.org