wisielec <rod. ‑lca, mn. ‑lcy> [viɕelets] SAM. m. spol pog.
1. wisielec (na szubienicy):
- wisielec
-
2. wisielec (gra):
- wisielec
- Galgenraten sr. spol
- wisielec
- Hangman sr. spol
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.
Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)
Tymczasem porzucony chłopiec błądzi dalej po wybrzeżu, gdzie najpierw widzi szubienicę i wisielca, a następnie martwe ciało kobiety, która zamarzła w śniegu.
pl.wikipedia.org Na przeszkodzie stają mu fałszywi wisielcy i prawdziwe zwłoki, duchy-nie-duchy i korowód masek, a wreszcie koń siadający na zadzie jak pies, który w dodatku mówi.
pl.wikipedia.org Nagle zauważa człowieka, który wspina się po drabinie w stronę jednego z wisielców.
pl.wikipedia.org Najczęściej szukano go pod szubienicą, skąd odpadające części ciała wisielca miały zapewniać mandragorze doskonałą pożywkę.
pl.wikipedia.org Dolne miasto – w tej części miasta znajdują się domy czeladników, plac targowy, plac wisielców, karczma, tawerna i koszary straży miejskiej.
pl.wikipedia.org