Prevodi za „wysłannik“ v slovarju poljsko » nemški

wysłannik (-iczka) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [vɨswaɲɲik] SAM. m. spol (ž. spol) ur. jez.

1. wysłannik (delegat):

wysłannik (-iczka)

[Ab]gesandte(r) mf

2. wysłannik (korespondent):

wysłannik (-iczka)

Korrespondent(in) m. spol (ž. spol)

wysłannik (-iczka)

Berichterstatter(in) m. spol (ž. spol)

wysłannik specjalny

Sonderberichterstatter(in) m. spol (ž. spol)

Primeri uporabe besede wysłannik

wysłannik specjalny

Sonderberichterstatter(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Chęć utrzymania w łaskach dworu niosła ze sobą obowiązek przyjmowania monarchy lub co najmniej jego wysokich wysłanników, a to zmieniło pałac w rodzaj luksusowego hotelu.

pl.wikipedia.org

Zrezygnowano z systemu „makdum” na rzecz specjalnych wysłanników („mandub”) sułtana reprezentujących go w prowincjach.

pl.wikipedia.org

Maceo padł nawet ofiarą kilku prób zamachu, które przeprowadzili hiszpańscy wysłannicy.

pl.wikipedia.org

Wysoki komisarz był wysłannikiem brytyjskiego króla, a tym samym był szefem rządu oraz zwierzchnikiem wszystkich spraw wojskowych i cywilnych.

pl.wikipedia.org

W odróżnieniu od swata jest on wysłannikiem pomagającym w przeprowadzeniu zaślubin, oddelegowanym przez rody obydwojga małżonków.

pl.wikipedia.org

Okonkwo zabija potem białego wysłannika pragnącego zapobiec powstaniu.

pl.wikipedia.org