Prevodi za „wyzwała“ v slovarju poljsko » nemški

I . wyzwalać <‑la; dov. obl. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wyzwalać (uwalniać):

wyzwalać kraj

befreien

2. wyzwalać (wydobywać):

wyzwalać reakcję

auslösen

3. wyzwalać (pobudzać):

wyzwalać energię, zapał

freisetzen

wyzwalać instynkty, namiętności

wecken

wyzwalać instynkty, namiętności

wachrufen

wyzwalać emocje

auslösen

II . wyzwalać <‑la; dov. obl. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wyzwalać (uwalniać się):

wyzwalać się z więzów (człowiek)

sich tož. von Fesseln [o. Ketten] befreien

2. wyzwalać (pozbywać się):

wyzwalać się od przesądów (człowiek)

Vorurteile revidieren

3. wyzwalać:

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

ausströmen

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

freigesetzt werden

wyzwalacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [vɨzvalatʃ] SAM. m. spol

1. wyzwalacz FOTO.:

wyzwalacz

Auslöser m. spol

2. wyzwalacz ZRAČ. PROM.:

wyzwalacz

Reißleine ž. spol

wyzwać [vɨzvatɕ]

wyzwać dov. obl. od wyzywać

glej tudi wyzywać

wyzywać <‑wa; dov. obl. wyzwać> [vɨzɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wyzywać pog. < dov. obl. na‑> <[lub z‑]> pog. (wymyślać):

wyzywać kogoś

jdn beschimpfen

wyzywać kogoś od leni

jdn einen Faulenzer nennen [o. schimpfen ur. jez. ]

2. wyzywać (rzucać wyzwanie):

wyzywać kogoś na pojedynek

jdn zum Duell [heraus]fordern

wyzywać los

sein Schicksal versuchen [o. herausfordern]

I . wyzuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. wyzuwać> [vɨzuvatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez. (pozbawiać kogoś czegoś)

wyzuwać

berauben

wyzuwać

um etw bringen

wyzuwać krewnych ze spadku

die Verwandten enterben

II . wyzuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. wyzuwać> [vɨzuvatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (pozbawić się czegoś)

wyzuwać

sich tož. lossagen

wyzuwać

sich tož. einer Sache rod. entledigen

wyzuwać się z uczuć

sich tož. von seinen Gefühlen befreien

wyzuć się ze wstydu

alle Scham ablegen [o. fahren lassen ur. jez. ]

wyzywać <‑wa; dov. obl. wyzwać> [vɨzɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wyzywać pog. < dov. obl. na‑> <[lub z‑]> pog. (wymyślać):

wyzywać kogoś

jdn beschimpfen

wyzywać kogoś od leni

jdn einen Faulenzer nennen [o. schimpfen ur. jez. ]

2. wyzywać (rzucać wyzwanie):

wyzywać kogoś na pojedynek

jdn zum Duell [heraus]fordern

wyzywać los

sein Schicksal versuchen [o. herausfordern]

wyznać [vɨznatɕ]

wyznać dov. obl. od wyznawać

glej tudi wyznawać

I . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. wyznawać < dov. obl. wyznać> (wyjawiać):

wyznawać prawdę

gestehen

wyznawać grzechy

bekennen

wyznawać komuś sekret

jdm ein Geheimnis offenbaren [o. verraten]

wyznać komuś miłość

jdm eine Liebeserklärung machen

wyznać komuś miłość

jdm seine Liebe erklären

wyznać komuś miłość

sich jdm erklären

muszę wyznać, że...

ich muss zugeben [o. gestehen] , dass ...

wyznać [coś] jak na spowiedzi

etw tož. beichten fig.

2. wyznawać (prezentować):

wyznawać pogląd, że...

der Ansicht sein, dass ...

wyznawać religię

sich tož. zu einer Religion bekennen

II . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (znać się na)

wyznawać się w czymś

sich tož. mit etw auskennen