Prevodi za „Piefke“ v slovarju nemško » poljski

pi̱e̱pe [ˈpiːpə] PRID. pog., pi̱e̱pega̱l [ˈ--​ˈ-] PRID. pog.

piepe

obojętny

das ist mir piepe

to jest mi zupełnie obojętne pog.

das ist doch piepe!

to przecież ganc pomada!

pi̱e̱psen [ˈpiːpsən] GLAG. nepreh. glag.

1. piepsen → piepen

2. piepsen:

piepsen (mit Fistelstimme singen)

śpiewać [dov. obl. za‑] falsetem

piepsen (mit hoher Stimme sprechen)

piszczeć [dov. obl. pisnąć]

glej tudi piepen

I . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] GLAG. nepreh. glag.

piepen (Vogel)

ćwierkać [dov. obl. ćwierknąć]

piepen (Maus)

piszczeć [dov. obl. za‑]

piepen (Funkgerät)

dzwonić [dov. obl. za‑]

piepen (Funkgerät)

piszczeć [dov. obl. za‑]

fraza:

das ist ja zum Piepen! pog.

można pęknąć ze śmiechu! pog.

II . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] GLAG. brezos.

bei ihm piept’s wohl! pog.

chyba mu odbiło! pog.

pi̱e̱rcen [ˈpiːɐsən] GLAG. preh. glag.

jdn/etw piercen

zakładać [dov. obl. założyć] komuś/na czymś kolczyk

sich daj. den Bauchnabel/die Nase/die Augenbraue piercen lassen

założyć sobie kolczyk na pępku/nosie/brwi

sich daj. den Bauchnabel/die Nase/die Augenbraue piercen lassen

przekłuć sobie pępek/nos/brwi

Rạffke <‑s, ‑s> [ˈrafkə] SAM. m. spol slabš. pog.

Raffke

chciwiec m. spol

I . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] GLAG. nepreh. glag.

piepen (Vogel)

ćwierkać [dov. obl. ćwierknąć]

piepen (Maus)

piszczeć [dov. obl. za‑]

piepen (Funkgerät)

dzwonić [dov. obl. za‑]

piepen (Funkgerät)

piszczeć [dov. obl. za‑]

fraza:

das ist ja zum Piepen! pog.

można pęknąć ze śmiechu! pog.

II . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] GLAG. brezos.

bei ihm piept’s wohl! pog.

chyba mu odbiło! pog.

Pịcke <‑, ‑n> SAM. ž. spol (Eispickel)

Picke

czekan m. spol

Pịnke <‑, brez mn. > [ˈpɪŋkə] SAM. ž. spol pog. (Geld)

Pinke

kasa ž. spol pog.

Pinke

siano sr. spol sl

keine Pinke haben

nie mieć siana sl

Pi̱ke <‑, ‑n> [ˈpiːkə] SAM. ž. spol

Pike

pika ž. spol

fraza:

etw von der Pike auf lernen pog. Fach

uczyć [dov. obl. na‑] się czegoś od podstaw

I . pi̱ken [ˈpiːkən] GLAG. preh. glag. pog.

jdn [mit etw] piken

kłuć [dov. obl. u‑] kogoś [czymś]

II . pi̱ken [ˈpiːkən] GLAG. nepreh. glag. pog. (Pullover)

piken

gryźć

I . pịcken [ˈpɪkən] GLAG. nepreh. glag. (Vogel)

[nach jdm] picken

dziobać [dov. obl. dziobnąć] [kogoś]

die Spatzen picken an [o. gegen] die Scheibe

wróble m. spol mn. stukają dziobami w szybę

II . pịcken [ˈpɪkən] GLAG. preh. glag.

1. picken Körner:

picken

dziobać [dov. obl. dziobnąć]

2. picken pog. (heraussuchen):

picken

wydziobywać [dov. obl. wydziobać ]fig pog.

picken

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

die Oliven aus dem Glas picken

wydłubywać [dov. obl. wydłubać] oliwki ze słoika

Wörter aus einem Text picken

wyławiać [dov. obl. wyłowić] słowa z tekstu

pi̱e̱p [piːp] MEDM.

piep

pi pi pog.

piep machen (Vogel)

kwilić [dov. obl. za‑]

fraza:

nicht [einmal] piep sagen pog. (kein Wort reden)

nie pisnąć [ani] słowa [lub słówka]

nicht mehr piep sagen können pog. (kein Wort hervorbringen können)

nie móc wykrztusić z siebie ani słowa więcej

nicht mehr piep sagen können (tot sein)

być martwym