Prevodi za „zamroczenia“ v slovarju poljsko » nemški

zamroczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zamrotʃeɲe] SAM. sr. spol t. MED.

zamroczenie

Benommenheit ž. spol

zamroczenie

Bewusstseinstrübung ž. spol

zauroczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaurotʃeɲe] SAM. sr. spol

zauroczenie

Entzücken sr. spol

zauroczenie

Begeisterung ž. spol

ulec zauroczeniu

entzückt sein

zauroczenie pięknem przyrody

Begeisterung über die Schönheit der Natur

zamroczony [zamrotʃonɨ] PRID.

zamroczony alkoholem

im Alkoholrausch

zamroczony alkoholem

vom Alkohol berauscht

zamroczyć [zamrotʃɨtɕ]

zamroczyć dov. obl. od zamraczać

glej tudi zamraczać

I . zamraczać <‑cza; dov. obl. zamroczyć> [zamratʃatɕ] GLAG. preh. glag. več. dov. obl. (odurzyć)

zamraczać

berauschen

II . zamraczać <‑cza; dov. obl. zamroczyć> [zamratʃatɕ] GLAG. povr. glag. (odurzyć się)

zamraczać

sich tož. berauschen

zamrozić [zamroʑitɕ]

zamrozić dov. obl. od zamrażać

glej tudi zamrażać

I . zamrażać <‑ża; dov. obl. zamrozić> [zamraʒatɕ] GLAG. preh. glag. t. EKON

zamrażać

einfrieren

II . zamrażać <‑ża; dov. obl. zamrozić> [zamraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (żywność)

zamrażać

eingefroren sein

zamrażalnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [zamraʒalɲa] SAM. ž. spol TEH.

zamrażalnia

Gefrieranlage ž. spol

zamrażalnia

Gefrierraum m. spol

zamruczeć [zamrutʃetɕ]

zamruczeć dov. obl. od mruczeć

glej tudi mruczeć

mruczeć <‑czy; dov. obl. mruknąć [lub za‑]> [mrutʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. mruczeć:

mruczeć (wydawać dźwięki) (niedźwiedź)

brummen

mruczeć kot

schnurren

2. mruczeć (mamrotać):

mruczeć

murmeln

mruczeć coś pod nosem

etw in seinen Bart murmeln pog.

założenia [zawoʒeɲa] SAM.

założenia mn. < rod. mn. ‑eń> (wytyczne):

założenia

Grundsätze m. spol mn.

założenia

Richtlinien ž. spol mn.

wstępne założenia kosztorysowe

Kostenvoranschlag m. spol

odroczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [odrotʃeɲe] SAM. sr. spol

1. odroczenie PRAVO:

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Vertagung ž. spol

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Verschiebung ž. spol

odroczenie (wykonania wyroku)

Aufschub m. spol

odroczenie (wykonania wyroku)

Aussetzung ž. spol

odroczenie rozprawy głównej

Vertagung der Hauptverhandlung

odroczenie wydania orzeczenia sądowego

Aussetzung der Gerichtsentscheidung

2. odroczenie VOJ.:

odroczenie

Zurückstellung ž. spol

wykroczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [vɨkrotʃeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

wykroczenie

Ordnungswidrigkeit ž. spol

wykroczenie

Vergehen sr. spol

wykroczenie drogowe

Verkehrsvergehen sr. spol

wykroczenie przeciw prawu

Rechtsverletzung ž. spol