Razpredelnica za glagol disseminare
Personalformen des Präsensstamms
| dissēminō |
|---|
| dissēminās |
| dissēminat |
| dissēmināmus |
| dissēminātis |
| dissēminant |
| dissēminem |
|---|
| dissēminēs |
| dissēminet |
| dissēminēmus |
| dissēminētis |
| dissēminent |
| dissēminābam |
|---|
| dissēminābās |
| dissēminābat |
| dissēminābāmus |
| dissēminābātis |
| dissēminābant |
| dissēminārem |
|---|
| dissēminārēs |
| dissēmināret |
| dissēminārēmus |
| dissēminārētis |
| dissēminārent |
| dissēminābō |
|---|
| dissēminābis |
| dissēminābit |
| dissēminābimus |
| dissēminābitis |
| dissēminābunt |
| Imperativ I |
|---|
| dissēminā! |
| dissēmināte! |
| Imperativ II |
| dissēmināto! |
| dissēmināto! |
| dissēminātōte! |
| dissēminanto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| dissēmināre |
| Infinitiv Futur |
| dissēminātūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| dissēmināns, dissēminantis |
| Partizip Futur |
| dissēminātūrus/-a/-um |
| dissēminandī, dissēminandō, ad dissēminandum, dissēminandō |
|---|
| dissēminātum / dissēminātū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| dissēmināvī |
|---|
| dissēmināvisti |
| dissēmināvit |
| dissēmināvimus |
| dissēmināvistis |
| dissēmināvērunt |
| dissēmināverim |
|---|
| dissēmināveris |
| dissēmināverit |
| dissēmināverimus |
| dissēmināveritis |
| dissēmināverint |
| dissēmināveram |
|---|
| dissēmināverās |
| dissēmināverat |
| dissēmināverāmus |
| dissēmināverātis |
| dissēmināverant |
| dissēmināvissem |
|---|
| dissēmināvissēs |
| dissēmināvisset |
| dissēmināvissēmus |
| dissēmināvissētis |
| dissēmināvissent |
| dissēmināverō |
|---|
| dissēmināveris |
| dissēmināverit |
| dissēmināverimus |
| dissēmināveritis |
| dissēmināverint |
Nominalformen des Perfektstamms
| dissēmināvisse |
|---|
| dissēminātus/-a/-um |
|---|