Razpredelnica za glagol concedere
Personalformen des Präsensstamms
| concēdō |
|---|
| concēdis |
| concēdit |
| concēdimus |
| concēditis |
| concēdunt |
| concēdam |
|---|
| concēdās |
| concēdat |
| concēdāmus |
| concēdātis |
| concēdant |
| concēdebam |
|---|
| concēdebās |
| concēdebat |
| concēdebāmus |
| concēdebātis |
| concēdebant |
| concēderem |
|---|
| concēderēs |
| concēderet |
| concēderēmus |
| concēderētis |
| concēderent |
| concēdam |
|---|
| concēdes |
| concēdet |
| concēdemus |
| concēdetis |
| concēdent |
| Imperativ I |
|---|
| concēde! |
| concēdite! |
| Imperativ II |
| concēdito! |
| concēdito! |
| concēditōte! |
| concēdunto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| concēdere |
| Infinitiv Futur |
| concessūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| concēdens, concēdentis |
| Partizip Futur |
| concessūrus/-a/-um |
| concēdendī, concēdendō, ad concēdendum, concēdendō |
|---|
| concessum / concessū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| concessī |
|---|
| concessisti |
| concessit |
| concessimus |
| concessistis |
| concessērunt |
| concesserim |
|---|
| concesseris |
| concesserit |
| concesserimus |
| concesseritis |
| concesserint |
| concesseram |
|---|
| concesserās |
| concesserat |
| concesserāmus |
| concesserātis |
| concesserant |
| concessissem |
|---|
| concessissēs |
| concessisset |
| concessissēmus |
| concessissētis |
| concessissent |
| concesserō |
|---|
| concesseris |
| concesserit |
| concesserimus |
| concesseritis |
| concesserint |
Nominalformen des Perfektstamms
| concessisse |
|---|
| concessus/-a/-um |
|---|