Razpredelnica za glagol indicare
Personalformen des Präsensstamms
| indicō |
|---|
| indicās |
| indicat |
| indicāmus |
| indicātis |
| indicant |
| indicem |
|---|
| indicēs |
| indicet |
| indicēmus |
| indicētis |
| indicent |
| indicābam |
|---|
| indicābās |
| indicābat |
| indicābāmus |
| indicābātis |
| indicābant |
| indicārem |
|---|
| indicārēs |
| indicāret |
| indicārēmus |
| indicārētis |
| indicārent |
| indicābō |
|---|
| indicābis |
| indicābit |
| indicābimus |
| indicābitis |
| indicābunt |
| Imperativ I |
|---|
| indicā! |
| indicāte! |
| Imperativ II |
| indicāto! |
| indicāto! |
| indicātōte! |
| indicanto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| indicāre |
| Infinitiv Futur |
| indicātūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| indicāns, indicantis |
| Partizip Futur |
| indicātūrus/-a/-um |
| indicandī, indicandō, ad indicandum, indicandō |
|---|
| indicātum / indicātū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| indicāvī |
|---|
| indicāvisti |
| indicāvit |
| indicāvimus |
| indicāvistis |
| indicāvērunt |
| indicāverim |
|---|
| indicāveris |
| indicāverit |
| indicāverimus |
| indicāveritis |
| indicāverint |
| indicāveram |
|---|
| indicāverās |
| indicāverat |
| indicāverāmus |
| indicāverātis |
| indicāverant |
| indicāvissem |
|---|
| indicāvissēs |
| indicāvisset |
| indicāvissēmus |
| indicāvissētis |
| indicāvissent |
| indicāverō |
|---|
| indicāveris |
| indicāverit |
| indicāverimus |
| indicāveritis |
| indicāverint |
Nominalformen des Perfektstamms
| indicāvisse |
|---|
| indicātus/-a/-um |
|---|