Razpredelnica za glagol ominari
Personalformen des Präsensstamms
| ōminor |
|---|
| ōmināris |
| ōminātur |
| ōmināmur |
| ōmināminī |
| ōminantur |
| ōminer |
|---|
| ōminēris |
| ōminētur |
| ōminēmur |
| ōminēminī |
| ōminentur |
| ōminābar |
|---|
| ōminābāris |
| ōminābātur |
| ōminābāmur |
| ōminābāminī |
| ōminābantur |
| ōminārer |
|---|
| ōminārēris |
| ōminārētur |
| ōminārēmur |
| ōminārēminī |
| ōminārentur |
| ōminābor |
|---|
| ōmināberis |
| ōminābitur |
| ōminābimur |
| ōminābiminī |
| ōminābuntur |
| Imperativ I |
|---|
| ōmināre! |
| ōmināminī! |
| Imperativ II |
| ōminātor! |
| ōminātor! |
| - |
| ōminantor! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| - |
| Infinitiv Futur |
| ōminātūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| ōmināns, ōminantis |
| Partizip Futur |
| ōminātūrus/-a/-um |
| ōminandī, ōminandō, ad ōminandum, ōminandō |
|---|
| - / - |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| ōminātus/-a/-um sum |
|---|
| ōminātus/-a/-um es |
| ōminātus/-a/-um est |
| ōminātī/-ae/-a sumus |
| ōminātī/-ae/-a estis |
| ōminātī/-ae/-a sunt |
| ōminātus/-a/-um sim |
|---|
| ōminātus/-a/-um sīs |
| ōminātus/-a/-um sit |
| ōminātī/-ae/-a sīmus |
| ōminātī/-ae/-a sītis |
| ōminātī/-ae/-a sint |
| ōminātus/-a/-um eram |
|---|
| ōminātus/-a/-um erās |
| ōminātus/-a/-um erat |
| ōminātī/-ae/-a erāmus |
| ōminātī/-ae/-a erātis |
| ōminātī/-ae/-a erant |
| ōminātus/-a/-um essem |
|---|
| ōminātus/-a/-um essēs |
| ōminātus/-a/-um esset |
| ōminātī/-ae/-a essēmus |
| ōminātī/-ae/-a essētis |
| ōminātī/-ae/-a essent |
| ōminātus/-a/-um erō |
|---|
| ōminātus/-a/-um eris |
| ōminātus/-a/-um erit |
| ōminātī/-ae/-a erimus |
| ōminātī/-ae/-a eritis |
| ōminātī/-ae/-a erunt |
Nominalformen des Perfektstamms
| - |
|---|
| ōminātus/-a/-um |
|---|