gestört [gəˈʃtø:ɐt] PRID.
1. gestört PSIH.:
2. gestört pog. (verrückt):
- gestört
-
I. stören [ˈʃtø:rən] GLAG. nepreh. glag.
II. stören [ˈʃtø:rən] GLAG. preh. glag.
1. stören (belästigen):
stören GLAG.
| ich | störe |
|---|---|
| du | störst |
| er/sie/es | stört |
| wir | stören |
| ihr | stört |
| sie | stören |
| ich | störte |
|---|---|
| du | störtest |
| er/sie/es | störte |
| wir | störten |
| ihr | störtet |
| sie | störten |
| ich | habe | gestört |
|---|---|---|
| du | hast | gestört |
| er/sie/es | hat | gestört |
| wir | haben | gestört |
| ihr | habt | gestört |
| sie | haben | gestört |
| ich | hatte | gestört |
|---|---|---|
| du | hattest | gestört |
| er/sie/es | hatte | gestört |
| wir | hatten | gestört |
| ihr | hattet | gestört |
| sie | hatten | gestört |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.