weg|müssen neprav. GLAG. nepreh. glag. pog.
2. wegmüssen (weggebracht werden müssen):
| ich | muss | weg |
|---|---|---|
| du | musst | weg |
| er/sie/es | muss | weg |
| wir | müssen | weg |
| ihr | müsst | weg |
| sie | müssen | weg |
| ich | musste | weg |
|---|---|---|
| du | musstest | weg |
| er/sie/es | musste | weg |
| wir | mussten | weg |
| ihr | musstet | weg |
| sie | mussten | weg |
| ich | habe | weggemusst |
|---|---|---|
| du | hast | weggemusst |
| er/sie/es | hat | weggemusst |
| wir | haben | weggemusst |
| ihr | habt | weggemusst |
| sie | haben | weggemusst |
| ich | hatte | weggemusst |
|---|---|---|
| du | hattest | weggemusst |
| er/sie/es | hatte | weggemusst |
| wir | hatten | weggemusst |
| ihr | hattet | weggemusst |
| sie | hatten | weggemusst |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.