wog [vo:k] GLAG.
wog 3. pret. von wägen, wiegen
I. wiegen2 <wiegt, wog, gewogen> GLAG. nepreh. glag. (Gewicht haben)
I. wiegen1 [ˈvi:gən] GLAG. preh. glag.
I. wiegen1 [ˈvi:gən] GLAG. preh. glag.
I. wiegen2 <wiegt, wog, gewogen> GLAG. nepreh. glag. (Gewicht haben)
I. wagen [ˈva:gən] GLAG. preh. glag.
1. wagen (riskieren):
| ich | woge |
|---|---|
| du | wogst |
| er/sie/es | wogt |
| wir | wogen |
| ihr | wogt |
| sie | wogen |
| ich | wogte |
|---|---|
| du | wogtest |
| er/sie/es | wogte |
| wir | wogten |
| ihr | wogtet |
| sie | wogten |
| ich | habe | gewogt |
|---|---|---|
| du | hast | gewogt |
| er/sie/es | hat | gewogt |
| wir | haben | gewogt |
| ihr | habt | gewogt |
| sie | haben | gewogt |
| ich | hatte | gewogt |
|---|---|---|
| du | hattest | gewogt |
| er/sie/es | hatte | gewogt |
| wir | hatten | gewogt |
| ihr | hattet | gewogt |
| sie | hatten | gewogt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.