I. stören [ˈʃtøːrən] GLAG. preh. glag.
1. stören (belästigen):
II. stören [ˈʃtøːrən] GLAG. nepreh. glag.
| ich | störe |
|---|---|
| du | störst |
| er/sie/es | stört |
| wir | stören |
| ihr | stört |
| sie | stören |
| ich | störte |
|---|---|
| du | störtest |
| er/sie/es | störte |
| wir | störten |
| ihr | störtet |
| sie | störten |
| ich | habe | gestört |
|---|---|---|
| du | hast | gestört |
| er/sie/es | hat | gestört |
| wir | haben | gestört |
| ihr | habt | gestört |
| sie | haben | gestört |
| ich | hatte | gestört |
|---|---|---|
| du | hattest | gestört |
| er/sie/es | hatte | gestört |
| wir | hatten | gestört |
| ihr | hattet | gestört |
| sie | hatten | gestört |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.