embouteiller [ɑ͂buteje] GLAG. preh. glag.
1. embouteiller (mettre en bouteilles):
-
être embouteillé(e) vin:
2. embouteiller (saturer):
-
être embouteillé(e) rue, passage:
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Predlagajte nov vnos.